Prædikur

Hvør veit, nær skilnin fer at verða?

So skjótt er tíðarinnar flog;

fyrr enn meg varir, á kann bera,

at deyðin sendir ferðarboð.

Líkasum Jesus á fyrsta sinni hevði hitt lærusveinarnar í Galileu og kallað teir til at vera mannafiskarar, soleiðis hevur hann nú aftur sett teimum stevnu í Galileu. Og nú kallar hann teir av nýggjum til at bera gleðiboðskapin út til allan heimin og at gera øll fólkasløg til hansara lærusveinar.

Tað er ikki uttan grund, at vit kunnu siga gleðiliga hvítusunnu við hvønn annan. Henda dagin fyri uml. 2000 árum síðani hendi jú nakað heilt serligt – nakað, sum broytti allan heimin!​

"Og dýrdina, sum tú hevur givið mær, havi eg givið teimum, til tess at teir mega vera eitt, eins og vit eru eitt, eg í teimum og tú í mær, til tess at teir mega vera fullkomiliga sameindir til eitt, til tess at heimurin má sanna, at tú hevur sent meg..." (Jóh 17,22-12).

Uppaftur er himmiríkið líkt eini nót, ið er sett í sjógvin og savnar saman fisk av øllum sløgum; tá ið hon so er full, draga teir hana á land og seta seg at henta teir góðu fiskarnar upp í ílát; men teir, ið ikki eru etandi, kasta teir út aftur. Soleiðis skal tað verða við veraldar enda.

Allahalganna sunnudag (minningarhald)

Tekstir: Opb 7,9-17 og Matt 5,1-12

Sálmar: 192 (Mín Jesus, lat mítt hjarta fá); 1 (Harra Guð, títt dýra navn og æra); 409 (So tak tá mínar hendur)

Jesus kann skapa trúgv, har eingin trúgv er. Hann kann skapa lív, har einki lív er. Og hetta ger hann við sínum orði! Ella sum sálmaskaldið sigur: ”Tí hann talaði, og so varð tað; hann beyð, og so tað stóð” (Sl 33,9). Hetta var eisini júst tað, sum Jesus gjørdi henda dagin í Kána. Hann talaði, og so varð tað. Hann segði: ”Sonur tín livir!” Og við teimum orðunum fekk sonurin lívið aftur!

Við líknilsinum um brúdleypið hjá kongssyninum fær Jesus okkum til at hugsa um okkara egnu støðu yvir fyri Jesusi og hansara stóru veitslu heima í Himli. Eru vit til reiðar at ganga inn í veitsluna? Eru vit ílætin brúdleypsklæði?

„Tí at so elskaði Guð heimin, at hann gav son sín, hin einborna, til tess at ein og hvør, sum trýr á hann, ikki skal glatast, men hava ævigt lív“ (Jóh 3,16).

Prædika í Gjáar kirkju 7. sunnudag eftir tríeindardag

Evangelium: Mark 8,1-9

Sálmur fyri prædiku: 43 (Tín miskunn, o Guð, er sum himinin há)

Prædika til 2. sunnudag eftir tríeindardag

Lestur: Jes 25,6-9

Evangelium: Luk 14,16-24

Sálmur fyri prædiku: 461 (Til andans stóru náðifest)

Prædika til 6. sunnudag eftir páskir

Prædika til 3. sunnudag eftir páskir

Epistul: Hebr 13,12-16

Evangelium: Jóh 16,16-22

Prædika til páskadag.

Lestur: Sl 118,13-24.

Evangelium: Mark 16,1-8.

Prædika til langa fríggjadag.

Lestur: Jes 53.

Evangelium: Mark 15,20-37

Prædika hildin í Funnings kirkju skírhósdag.

Lestur: 2 Mós 12,1-11

Evangelium: Matt 26,17-30

Sankta Stefans dagur vísir okkum, at jólafriðurin, sum verður boðaður í hesum døgum, eisini inniheldur stríð. Ja, tað er satt, at Jesus er komin at bera okkum frið við Gud og ævigt lív, men hesin friðurin við Gud kostar Jesusi eitt stórt stríð í hesum heimi.

“Líkasum eitt likam uttan andadrátt er eitt lík, soleiðis er kirkjan eisini deyð uttan Heilagan Anda” (John Stott).​

Hvat snýr Jesu himmalsferð seg veruliga um? Hvussu kann tað vera, at hesin tilburður varð orsøk til, at lærusveinarnir vórðu fyltir við miklari gleði og hildu seg støðugt í halgidóminum og lovaðu Guði? Og hvønn týdning hevur Jesu himmalsferð fyri okkum í dag?

Í øllum lívsins strevi og stákan vil Jesus leiða okkum til tað staðið, har ið vit veruliga kunnu finna hvíld og andliga føði bæði til hetta lívið og hitt komandi. Hetta staðið finna vit einans við Jesu føtur.